Mexicaans avontuur

Ontheemd voelt Wim Breugelmans zich niet snel. Hij behoort tot die toenemende generaties expats voor wie Erasmus het internationale vuur aanwakkerde. Hij droomde van de luchtvaartsector, maar kwam bij een Duitse autobouwer terecht. Niet bij onze oosterburen, maar in Mexico. Het was een kans die Wim niet liet passeren. In Puebla is hij voor Audi Product & Process Engineer. Je zal hem ook in de toekomst geen kans zien missen.

Breder vizier

Zoals wel vaker fungeert Erasmus als een potloodscherper voor iemands jonge geest en plannen. Het was in het Duitse Hamburg dat bij Wim het zaadje ontkiemde. “Ik was daar zes maanden voor mijn studies en nog eens zo lang om me de taal eigen te maken. Daar besefte ik dat ik professioneel meer van dergelijke ervaringen wilde. Mijn vriendengroep bestond zowel uit Duitsers als Amerikanen en Mexicanen. Sindsdien kijk ik met een breder vizier naar de wereld en na afloop kwam ik met een andere mindset terug thuis. Je leert jezelf ook echt kennen. Bij mijn professionele keuzes werd het internationale een doorslaggevend element. Mijn eerste werkgever werd Continental en inmiddels ben ik al vijf jaar verbonden aan Audi.”

Carrièrekansen

“Binnen Audi maak ik deel uit van het expertisecentrum. Wij analyseren de productie en ondersteunen fabrieken in aanloop naar een nieuw product. Als kennisplatform en spin in het web staan wij met iedereen in verbinding. Als er ergens iets fout loopt dan wordt onze afdeling gecontacteerd. Reeds bij mijn aanwerving vroeg men of ik interesse had in buitenlandse opdrachten en uiteraard zei ik volmondig ja. Ik sta trouwens nog steeds op de payroll in Brussel. En dat vind ik wel pluspunt, want er komt toch wat bij kijken, mocht ik lokaal aangeworven worden, van contract over sociale zekerheid tot terugkeergarantie. Op dat vlak worden we wel goed begeleid en gesoigneerd.”

Relocation agent

De start van het Mexicaanse avontuur is voor Wim heel vlot gelopen. “Bij aankomst kreeg ik onmiddellijk een relocation agent toegewezen die hielp bij het zoeken van een woning, de aanvraag van de verblijfsvergunning ende aanpassing van mijn rijbewijs. Daar heb ik het echt mee getroffen. Zij is zelf een Duitse expatdochter die al veertig jaar in Mexico woont en heeft bijgevolg voeling met de bezorgdheden. In onze afdeling zijn we met vier Belgen, in de gehele fabriek met negen. Vooral in het begin is dat een bijkomend voordeel omdat je eenzelfde proces doorlopen hebt en praktische aspecten kan aftoetsen in je eigen taal. Uiteraard kom ik niet naar Mexico om enkel met Belgen om te gaan. Het is net een deel van de ervaring om lokale Mexicanen te ontmoeten en te leren kennen.”

Contrasten en nuances

Hoewel Wim voor een Europese multinational werkt, bleek het aanvankelijk toch aanpassen aan de lokale professionele cultuur. “Ieder land heeft zijn eigen gewoontes, economie en gedrevenheid. En dat is in Mexico niet anders. Zowel verbaal als non-vebaal leerde ik communiceren met mensen met een diverse achtergrond. Met de ontwikkelaars in Duitsland spreek ik Duits, maar met de lokale productiemedewerkers is dat meestal Spaans. Culturele verschillen boeien mij mateloos en ik raakte snel gewoon aan de levensstijl. Denk aan de eetgewoontes, de zichtbare en onzichtbare contrasten en nuances. En dat is ook het verschil met reizen; woon je ergens, dan ervaar je alles intenser, de voor- en nadelen, de mooie en minder mooie dingen. Alles neem je op.”

Comfortzone

“Het leven in een Mexicaanse stad verschilt behoorlijk van een Europese. De chaos op de weg bijvoorbeeld, de organisatie van het leven, van een stad. Mexicanen blijken ook echt minder punctueel. Ook dat is aanpassen. Ik vind het heel bijzonder. Je treedt doelbewust uit je comfortzone. Je verlegt je grenzen. Je komt aan in een land waar je in het begin niemand kent.” In Mexico ervaart hij de warmte en de vrijheid. “Je moet sociaal zijn en zelfstandig je weg zoeken. Het is niet zoals een vakantie waar je alles op voorhand organiseerde. Je krijgt het totaalpakket, maar je moet dat ook organiseren. Het is een ervaring die ik niet had willen missen en vandaag geeft het ook een kick dat ik het effectief gedaan heb. Ik wil voorlopig nog niet weg. Ik heb veel nieuwe mensen ontmoet en blijk prima in staat om in een vreemd land een nieuw leven op te bouwen.”

Gezonde microbe

Als het van Wim afhangt, is deze ervaring nog maar de start. “Het voelt als een gezonde microbe. Ik wil meer van hetzelfde. Ik ben jong en nu heb ik de vrijheid om dit te doen. De mobiliteit binnen het bedrijf, die wordt echt gestimuleerd en gepromoot. Het muteren van het ene merk naar het andere, van het ene continent naar het andere. Er is veel aandacht om mensen op een efficiënte en nuttige manier in te zetten. China spreekt me aan, maar ook de Verenigde Staten. De kans bestaat dat ik begonnen ben voor een langere periode. Op zich is Audi een globale speler, maar binnen het Volkswagenconcern zijn er nog tal van mogelijkheden. Hopelijk krijgen ze dit thuis niet te lezen, maar ze mogen ook gerust zijn, geheel ontwortelen zal ik me nooit.”