Windows of opportunity - Lappen en zemen
Een leuke quote over ‘durf’? Moet lukken, kan niet fout gaan, denk je. Tot je er onder bezwijkt. Onder de quotes over durf. Zoals over mislukken en succes. De meeste uitspraken daarover zijn trouwens erg ‘cringe’, (tenzij jongere lezers hier in elkaar krimpen van plaatsvervangende schaamte omdat een boomer dat woord in de Urban Dictionary heeft gevonden?) Hoe langer ik door die quotes-pagina’s surf, hoezeer de durf groeit om een eigen quote te verzinnen.
Want neem nu: ‘Succes is de optelsom van falen’. Staat daar eigenlijk veel meer dan dat het goed is te sukkelen van falen naar falen? Of: ‘Zonder mislukking geen succes.’ Zijn we daar wel zo zeker van? En wat te denken van: ‘Succes is de grootste mislukking’? Dat krijg je toch ook alleen maar gezegd met je tong in de wang of met de bedoeling een Nobelprijs literatuur te winnen, nietwaar Bob Dylan?
Plots bots je dan op een uitspraak waarin zowel de mislukking als het tegenovergestelde succes worden gerelativeerd. Meteen steekt de twijfel op om een eigen quote te lanceren. De uitspraak in kwestie is van één van de standbeelden die vandaag schitteren tussen ingepakt en beklad, Winston Churchill: ‘Succes is het vermogen om van mislukking naar mislukking te gaan zonder je enthousiasme te verliezen.’
Winston legt de nadruk op de weg tussen beide en die wordt met enthousiasme bewandeld: bezieling/begeestering en het mag gerust iets meer zijn; vuur zonder op te branden -gloed vind ik mooi- ijver maar met goesting. (Ik heb altijd een boontje voor enthousiasme gehad. Meer dan voor die andere nobele waarden die als brokken en hompen in onze levenssoep zwemmen: moed, volharding, opoffering, etc.) Enthousiasme kruidt het bestaan. Van mislukking tot mislukking: wat een succes! Vindt Winston Churchill. Maar als ik het zo zie staan, vind ik het ook maar niks.
Sorry, old chap, maar ik mis durf in die uitspraak. Want is dat niet wat het brave enthousiasme voorafgaat? Daarom lanceer ik hier de uitspraak: ‘De angst om te mislukken overwin je met durf’. Oké, oké: zonder je enthousiasme te verliezen. Soms moet je gewoon venstens durven dichtslaan en, na wat lappen en zemen, weer durven opendoen. Tenzij een dergelijk taalgebruik niet uitdagend genoeg voor durvers is. Misschien moest ik toch nog maar even blijven zoeken naar de betere uitspraak.
